Tijdelijke stopzetting van hormoon therapie

Op een maandag ochtend werd ik wakker en had ik veel pijn in mijn rechter zij die ook het ademhalen bemoeilijkte. Ik liet direct de huisarts komen. Hij dacht eerst dat het een nieronstekeing kon zijn of een spierverrekking. Na een dag bijna niet te kunnen ademen belde ik ik de huisarts. Hij contacteerde nu een andere arts. Na overleg heeft hij een echo en een foto aanbevolen.

Twee dagen na dat de pijn begon ging ik naar het ziekenhuis. Ik liet daar de acho en de foto maken. Daaruit was er niet te zien het was allemaal in orde. Ik kon weer naar huis. Dat zijden de dokters terwijl ik aan stikken was. Mijn ouders weigerde naar huis te gaan. Dus gingen we naar spoed. Ik was intussen al blauw aan het worden. In de wachtzaal van spoed werd ik duizelijg. Kon ik niets meer van de omgeving begrijpen. Uiteindelijk werd ik bewusteloos. Het droogjes dat ik nog weet is dat ik wakker werd in een bed met drie verpleegkundige rond mijn bed en dat ik zuurstof bij kreeg. De verpleegkundege waren druk bezig. Een er van was mij spuitjes aan het geven in mijn buik. Daarna deden ze menteen een CT scan.

Een tijdje na de scan was het duidelijk dat ik een longembolie had. Er zat een bloedklonter in mijn rechter long. Daarna lag ik nog drie dagen in het ziekenhuis. Waar ze langzaam afbouwden van de zuurstof die ik bij kreeg.

De endocrinoloog werd verwittigd. Ik kreeg een vervroegde afspraak. De dokter zij dat ik veel gelluk heb gehad dat ik het overleeft heb. Een longembolie is een bekende bijwerking van de hormonen maar omdat dat ik toen nog maar 21 jaar was wilde hij een bloedstollingstest laten doen. Voor dat onderzoek mocht ik drie weken voor het onderzoek tot dat de resultaten bekend waren geen hormonen nemen. Wel kreeg ik een injectie om mijn hormonen op pijl te houden. De injectie word ook gebruikt bij transkinderen om hun pubertijd af te remmen.